برخلاف مردان لر که طرفدار رنگ‌های خنثی، کلاه‌های نمدی مشکی و شال‌های سفید دور کمرشان هستند، زنان به دوخت لباس ترکی قشقایی رنگ‌های روشن متمایل می‌شوند و راه راه‌های علامت تجاری بر روی سرآستین‌های شلوارشان بسته شده است.
جلیقه آستین‌های لباس بلندی را که از بالا پوشیده بود نشان می‌دهد و پس از پیچیدن روسری به دور سر، گردن و شانه‌ها، تکه‌ای بلند از آن به پشت آویزان می‌شود.
منجوق‌های بسیار دقیق روی لباس و همچنین سکه‌ها و مهره‌هایی که روی روسری آویزان شده‌اند، لباس‌های سنتی لر را به یکی از چشم‌نوازترین لباس‌ها تبدیل کرده‌اند.
مردم گیلک که بومی منطقه شمالی گیلان هستند، عشایری سنتی ندارند و ترجیح می دهند در رشته کوه البرز و دشت های اطراف به کشاورزی و دامپروری بپردازند.
لباس زنانه شامل پیراهن‌های چین‌دار بلند است که با جلیقه‌های مخمل مشکی تزئین شده با گلدوزی‌های درخشان و به جای شلوارهای گشاد رایج در لباس‌های سنتی ایرانی، دامن‌هایی روی
زمین قرار دارد که با خطوط افقی رنگارنگ تزئین شده‌اند.
کمد لباس مردانه بی صداتر است، با تم سیاه و سفید که با رنگ های روشن در جوراب ها یا کمر بند نخی پهن برجسته می شود.
مازندرانی‌ها که بومی منطقه خزر ایران هستند، نسبت به سایر اقوام که لباس‌های شاداب‌تر را ترجیح می‌دهند، کمدهای متواضع‌تری هستند.
زنان زیر دامن‌های کوتاه و پف دار شلوار مشکی می‌پوشند و بالاتنه‌ای به سبک تونیک به طول کمر می‌پوشند که معمولاً روی آن طرحی سنتی گلدوزی شده است.
روسری آنها تزئینی ترین وسایل است که با مهره و منگوله تزئین شده است.
مردان نیز ساده هستند، با یک جلیقه ساده روی پیراهن‌های نخی سفید، در شلوارهای شکاری و جوراب‌های تیره که تا زیر زانو کشیده شده‌اند.
در روستای ابیانه در مرکز ایران، یکی از قدیمی‌ترین نقاط کشور، پیری جمعیت با ادامه پوشش سنتی، سنت‌های روستا را زنده نگه داشته است.
زنان دامن‌های هوادار و زیر زانو روی شلوارهای مشکی گشاد می‌پوشند، در حالی که روسری‌های بلند و سفید گلدارشان موها و شانه‌هایشان را می‌پوشاند.
مردان همچنین با شلوارهای مشکی گشاد، جلیقه های رنگارنگ و کلاه های جمجمه پشمی ظاهر سنتی خود را حفظ می کنند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.