فرش ماشینی امروزی از کیفیت بالایی برخوردار است و در فرش ماشینی جدید بسیاری از مواقع نیاز به چشم ورزیده دارد تا تفاوت بین فرش دستباف و فرش ماشینی تولید شده را مشاهده کند.
اگر بخواهید به بزرگترین تفاوت اشاره کنید، این است که فرش های ماشینی فاقد روح در پشت آثار هنری فرش های دستباف هستند.
فرش‌های گره‌دار ماشینی از طریق هزاران حلقه نخ وارد شده به یک ماشین بافندگی مکانیکی غول‌پیکر تولید می‌شوند که به سرعت فرش را مطابق با الگوی انتخابی می‌بافد.
در طول تولید، که در عرض های ثابت انجام می شود، می توان الگوها و اندازه های مختلف را به طور همزمان تولید کرد، که به معنای حداقل ریختن مواد پس از کارکرد دستگاه است.
با این حال محدودیت های خاصی وجود دارد، از جمله این واقعیت که فقط تعداد معینی از رنگ ها را می توان در یک فرش استفاده کرد. معمولا بین 8 تا 10 رنگ را می توان با هم ترکیب کرد و برای تولید طیف رنگی وسیع تری نمایش داد.
پس از بافته شدن فرش، طرح‌ها و اندازه‌های مختلف از هم جدا می‌شوند و پس از آن برای بهترین دوام ممکن، آن‌ها را بریده می‌شوند. تعدادی از قالی‌ها نیز بعد از آن با حاشیه‌هایی تزیین می‌شوند که در انتهای کوتاه آن دوخته می‌شوند، بر خلاف اینکه در فرش‌های دستباف، حاشیه‌ها جزء نخ‌های تار فرش هستند.
تولید فرش ماشینی گره دار تقریباً طول می کشد. یک ساعت بسته به اندازه، در مقایسه با فرش دستباف که ممکن است ماه‌ها و حتی سال‌ها طول بکشد، این نیز دلیل اصلی ارزان‌تر بودن فرش‌های ماشینی است.
در قرن نوزدهم، زمانی که صنعت گرایی شتاب گرفت، ماشین بافندگی نیز در حال توسعه بود و بیشتر و بیشتر خودکار می شد.
این بدان معناست که تولید فرش صنعتی‌تر می‌تواند آغاز شود و در انگلستان، فرش‌های گره‌دار ماشینی در مقیاسی عمده در مکان‌هایی مانند اکسمینستر و ویلتون، که منشأ این انواع فرش‌های معروف نیز هستند، تولید می‌شدند.
در طول سال‌ها، تکنیک‌های تولید پیچیده‌تر شده و امروزه بیشتر فرش‌های موجود در بازار، گره‌دار ماشینی هستند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.